Van flessenpost tot satellietcommunicatie

Door Pascal Lambers

Proloog

Op een zinderende zomerdag in Vlieland ontstond de gedachte. Filosoferend over weer en wind met een collega PZV-er kwam het gesprek al snel op de geïntegreerde informatie voorziening aan boord. Een aanlokkelijk onderwerp zo bleek, want snel sloot ook een andere buurman zich bij ons aan (of zou het toch dat koude biertje zijn geweest…). Samen wisten we vast te stellen dat alle apparatuur aan boord inderdaad met elkaar kon communiceren. Zelfs het toverwoord was bekend: NMEA. Echter veel verder kwamen we jammer genoeg niet als amateur-nerds. We spraken af de geïntegreerde informatie voorziening aan boord als winterproject te adopteren.

Later die avond in de kuip liet ik ons gesprek nogmaals de revue passeren. Onbevredigd keek ik weemoedig naar een doos vol met elektronische hulpmiddelen en de bijbehorende instructieboekjes, terwijl bij de buren de laatste accordeonklanken vrolijk weerklonken. De conclusie was overduidelijk: een dergelijk project vereist de hulp van een professioneel team ervaren computerexperts en daar viel ik buiten.

Het onderwerp is me gedurende het afgelopen jaar blijven boeien. Periodiek struin ik het internet af op zoek naar informatie. Inderdaad informatie is voldoende voorhanden. Ik geef u de kernpunten van een willekeurig webpagina: … met een RS23 interface… NMEA … elk willekeurig programma… extra com poort… hartstikke makkelijk… met USB… raster versus vector … een kind kan de was doen… binnenkort GPRS… een simpele kabel nodig (overal te koop)… leuk om te doen … het aardigste is dat in het handboekje voldoende informatie staat?!?Dames en heren u begrijpt het, ik haak af.

Gelukkig heeft mijn collega PZV-er uit Vlieland het er niet bij laten zitten. Wie schetst mijn verbazing als ik eind februari wordt benaderd door Docus met de vraag deel te nemen in een ‘elektronisch navigeren’ PZV task force. Netelig probeer ik nog uit te leggen dat mijn bijdrage wellicht bescheiden zal zijn, maar Docus wist van geen wijken en legde mij de vraag voor: wat zoek je te bereiken met elektronische navigatie.

I have a dream…

Dolgraag zou ik op basis van mijn bestaande instrumenten een gecomputeriseerd informatie platform aan boord creëren waarmee ik kan 1) navigeren en tevens gebruik kan maken van verdere mogelijkheden omtrent 2) veiligheid (Navtex en GMDSS) en 3) weer (Navtex en SSB). Een helpende hand zou me met praktisch leidraad elementair moeten kunnen adviseren omtrent de computer/notebook integratie van mijn bestaande apparatuur aan boord als: windmeter, log, gps, autopilot en eventueel later zaken als gmdss, radar, navtex, weerfax, almanak en getijde tabellen.

Het verhaal wordt nu langzaam duidelijker. Een notebook wordt omgetoverd tot elektronische kaartentafel. Dit stelt me in staat thuis via internet databestanden als waypoints en weerkaarten te downloaden en een aantal routes voor te bereiden. Eenmaal aan boord worden de vertouwde instrumenten aangesloten. Nu kan ik navigeren met volledig bijgewerkte kaarten en gebruik maken van de vooraf ingestelde routes. Ik wordt elektronisch op de hoogte gehouden van de laatste meteorologische ontwikkelingen en via Navtex software kan ik voor mij specifieke veiligheidsberichten ontvangen en zonodig opslaan. Een elektronisch logboek dat op de achtergrond meedraait geeft een mooi overzicht van mijn tocht.

Voor het zover is hoop ik met raad en daad bijgestaan te worden door een aantal deskundigen, die mij nadere kunnen informeren over software programma’s, elektronische zeekaarten en ander wetenswaardigheden.

Ik ben me er ondertussen van bewust dat mijn droom niet zo heel ver in de toekomst hoeft te liggen. De weg naar verwezenlijking is vooralsnog enigszins in nevel gehuld.